Dacabalo: De a cabalo.

Danés: Hest.

Datmoor*: Cabalo pequeno dos Pirineos moi semellante ao cabalo de Pura Raza Galega.

Delangado: Dise da carga dunha besta que se inclina a un lado.

Dentar: Examinar os dentes da cabalgadura para coñecer a súa idade.

Derruba: No curro, momento en que os mozos tentan derrubar os cabalos para, no cha, marcalos e rapalos.

Derrubar: Facer caer en terra os cabalos no curro para rapalos e marcalos.

Desalbardar: Tirar a albarda a unha cabalgadura.

Desalforxar: Quitar as alforxas a unha cabalgadura ou baleirar o seu contido.

Desarrear: Tirar os arreos a unha cabalgadura.

Desarreatar: Quitar a arreata á besta.

Desbocado: Dise do cabalo desenfreado, que se precipita sen obedecer o freo.

Desbocar (1): Endurecerse a boca do cabalo.

Desbocar (2): Tomar unha cabalgadura o freo nos dentes facéndose insensible a el e desbocándose, botándose a correr sen control.

Desbocar (3): Comezar a muda dos dentes de leite os poldros para convertérense en cabalos adultos.

Desbravar: Amansar, domar un cabalo bravo.

Desbridamento: Acto ou efecto de desbridar.

Desbridar: Quitar a brida a unha cabalgadura.

Descabalgar: Desmontar, apearse, baixar do cabalo.

Descalzar: Perder as ferraduras unha cabalgadura.

Deselar: Tirar a sela ao cabalo.

Desencabalgar: Desmontar, baixar do cabalo. Descabalgar.

Desencabestrado: Sen cabestro. Desencabrestado.

Descabestrar: Quitar, soltarse o cabestro. Descabrestar.

Descinchar: Quitar a cincha ou os arreos ao cabalo. Desencillar.

Desencillar: Quitar a cilla ou os arreos ao cabalo. Descinchar.

Desencurralar: Soltar, ceibar, facer saír as cabalgaduras do curral.

Desferrado: Sen ferradura.

Desferrar: Tirar as ferraduras ás cabalgaduras.

Desmanar: Apartar, separar, afastarse da manada.

Desmontada: Acto ou efecto de desmontar.

Desmontado: Que non monta o cabalo que montaba.

Desmontar: Baixar, descender da cabalgadura.

Despalmar: Cortar ao cabalo a palma ou parte do casco que asenta sobre a ferradura.

Despapar: Levar o cabalo a cabeza en posición horizontal por mor de levantar en exceso o fociño.

Desparasitación: Nalgúns curros, momento en que se aproveita para tratar os cabalos contra distintos parasitos.

Despexar: Tirar a pexa ás cabalgaduras para ceibalas. Destrabar.

Despigmentación: Perda da cor propia nalgunha parte da capa do cabalo.

Desrabar: Cortar o rabo á cabalgadura.

Destrabar: Quitar a traba ou pexa a unha cabalgadura. Despexar.

Desuñar: Estragarse a uña a cabalgadura.

Dexemarse: Derrearse unha besta polo cadril.

Diaño Bulreiro: Segundo a mitoloxía, diaño especialista en transformacións entre as que se encontran a de cabalo ou burra branca. Non agresivo pero si molesto, pois enreda cos mozos que regresan do baile ou cos camiñantes nocturnos solitarios.

Dictador*: Cabalo de Xulio César.

Dócil: Dise do cabalo obediente, submiso ás ordes do xinete.

Doma: Acto ou feito de domar.

Domar: Proceso no que se ensina a un animal non educado (silvestre, salvaxe ou tamén doméstico), a obedecer certas ordes básicas. Domear. Amansar.

Doma Clásica: Disciplina que ten por obxecto o desenvolvemento do cabalo mediante un adestramento racional, metódico e equilibrado no que o xinete consegue que realice todas as súas ordes con harmonía, equilibrio e actividade. Mediante a doma clásica o cabalo vólvese máis tranquilo, elástico, áxil e flexible, ao tempo que se fai máis confiado e atento ás ordes do xinete.

Doma Natural: Doma clásica na que non se utilizan métodos lesivos para o cabalo.

Domear: Domar.

Domesticable: Dise do cabalo que se pode domar ou domesticar con certa facilidade.

Domesticado: Domeado, amansado.

Domesticar (1): Facer un animal apto para convivir co home.

Domesticar (2): Ensinar a un animal a obedecer ao home ou a exercitar certas habilidades. Domar. Domear.

Domesticación: Acto ou efecto de domesticar.

Doméstico: Dise do animal que foi criado ou ensinado a vivir na casa ou nas dependencias da casa.

Dorso: Parte superior e traseira do cabalo. Lombo.

Dragón (1): Catarata no ollo do cabalo.

Dragón (2): Antigo soldado de cabalería que podía loitar tanto a pé como dacabalo.

Dzoratâi: Tsevau (Suíza)